piše: Adnan Čirgić
Vlada Crne Gore na čelu s premijerom Andrijom Mandićem i Milojkom Spajićem s ulogom faksimila za Mandićeve odluke odredila je amandmane kojima se negira suština međunarodne rezolucije o genocidu u Srebrenici. Svima koje nije savladala želja da ne saznaju – poznato je: u Srebrenici se desio genocid, genocid nad muslimanima Bošnjacima, genocid planiran u Beogradu, kao zamišljenoj prijestonici etnički čiste i homogene Velike Srbije, genocid iza kojega ne stoji srpski narod, ali iza kojega je stala i još uvijek stoji država Srbija, koja je krajem minuloga stoljeća izvršila agresiju na BiH.
Da je tako, svjedoče širom Srbije i tzv. Republike Srpske zaštićeni murali s likovima ratnih zločinaca osuđenih pred međunarodnim sudovima za genocid te pomamne reakcije srpske vlasti i njihove crnogorske posluge na tekst rezolucije koja osuđuje genocid i veličanje onih koji su ga izvršili. Odluke Haškoga tribunala za ratne zločine, snimci sa suđenja, snimci preživjelih, snimci koji potvrđuju djelove samoga događaja, etnički i religijski očišćen dio Bosne i Hercegovine pod imenom Republika Srpska itd. jasno svjedoče o velikosrpskome genocidu u BiH. Svaki je amandman kojim se to zlo želi skriti, kamuflirati ili relativizovati zapravo simboličko ponavljanje toga zla.
Oni koji se ovih dana čude zvaničnoj ćutnji Vlade Crne Gore, a nakon toga besramnome saopštenju PES-a te najnovijim amandmanima crnogorske vlasti morali bi se śetiti, a nije bilo toliko davno, da je vrh današnje vlasti ispiljen iz litijaškoga pokreta. I možda je tačna propaganda koju je ispod žita podupirala crnogorska opozicija da aktuelni premijer nije velikosrbin, da mu je baba glasala DPS i da mu je famelja 2006. zaokružila DA na referendumu, ali je sasvim sigurno tačno da je Atanasije Jevtić, vladika SPC, negirao genocid u Srebrenici, govorio o čistim rukama Radovana Karadžića, o smrdljivim lojavim muslimanima i muslimančićima koje je krstom moguće spasiti. A baš je tome i takvome Atanasiju na potonji poklon išao aktuelni premijer u ulozi Krivokapićeva ministra.
Miloševićev genocid i etnička čišćenja u BiH i na Kosovu Vučić je u Crnoj Gori prilagodio novome društvenom poretku. Umjesto ratnih zločina na djelu je asimilacija i segregacija. I jedno i drugo vrši se zahvaljujući bespogovornoj kolaboraciji crnogorske vlasti u kojoj śede ne samo Vučićevi svetosavci no i poželjni muslimani ili Albanci te kriptočetnici skriveni iza partijā čiji nazivi služe da zavedu pamet crnogorskih glasača i uljuljkaju savjest američke i evropske birokratije.
Oni koji amandmanima žele poništiti suštinu velikosrpskoga genocida u Srebrenici bili bi jednako tako spremni zažmuriti kad bi se desila nova zla, čak i u sopstvenoj zemlji. Crnogorska je opozicija, zbog onih koji se još uvijek u nju nadaju, dužna pružiti otpor nacionalnoj sramoti iza koje stoji Vlada Crne Gore i makar svojim biračima raspršiti iluziju o tome da u ovoj vlasti ima ikoga ko stremi u EU. Potonji potez Vlade Crne Gore alarm je i za Bošnjačku stranku da javno preispita svoj preklanjski stav da se neće saplitati preko Srebrenice.
Nije ovđe pitanje je li Milojko Spajić intimno evropejac, već je li Vlada kojoj je formalno na čelu evropejska ili velikosrpska, i je li crnogorska opozicija spremna na opozicionarsku borbu za spas obraza Crne Gore.
Antena M
